Մի անգամ  էլ էս բալզաթցիները որոշում են նորից լուսնի վրա դրոշ դնեն։ Հիմա էլ էս բալզաթցիները մի մեծ քարի վրա են տակառներ շարում: Առաջնորդը բարձրացում և ցատկում է: Բոլորը ուրախ էին, բայց հետո այնպիսի չլմփոցով ընկավ դիմացի գետը, բոլոր բալզաթցիները թրջվեցին։ Սաբաթա անունով մի մարդ չմասնակցեց և պատրաստեց մի մեծ տիեզերանավ: Հետո հորինեցին տիեզերանավ անունը, այսինքն մի օր հետո։ Մյուս օրը օգտագործեցին և ուղիղ լուսնի վրա թռան։ Շատ տարօրինակ էր, թե ինչպե՞ս խելացի մարդ գտան բալզաթցիները իրենց երկրում: Նա նշանակվեց արքա և արդեն բալզաթցիները խելքի եկան։ Եկեղեցու դիմաց մի մոշի թուփ էր աճում և դուռն էր փակում: Երբ անխելք էին ու դեռ արքա չունեին, եկեղեցին էին պարանով  քաշում։ Իսկ հիմա, արդեն մոշի թուփը հանեցին: